Na contact met dr. van Heijst van het Amalia Kinderziekenhuis in Nijmegen, kwam het plan in een stroomversnelling. Op 6 maart jl. was het zover en mocht ik voor het eerst college geven.
Maar waar te beginnen? Dat dacht ik namelijk al na de eerste gesprekken in Rotterdam. Het idee was enthousiast en vooruitstrevend, maar nu de uitvoering nog. Toen de datum in Nijmegen echter concreet was, besloot ik maar weer eens de schouders eronder te zetten. Waar te beginnen? Gewoon bij het begin dus!
Waar te beginnen? Gewoon bij het begin dus!
Ik begon me te verdiepen in Keynote en na wat uurtjes worstelen en tutorials kijken, begon het wat te worden. De tekst was het probleem niet, want ik mocht vertellen over mijn leven en voornamelijk over Myla. Wie praat er nu niet graag over zijn kinderen? En dus reisde ik vol goede moed, maar wel licht gespannen af richting Nijmegen om voor circa 25 jonge artsen in opleiding mijn verhaal te doen als ervaringsdeskundige.
Na een hartelijke ontvangst door dr. van Heijst mocht ik dan eindelijk beginnen. Ik voelde me als een vis in het water samen met Myla. Ruim een uur ben ik aan het woord geweest en heb ik ze alles verteld over ons avontuur, ons verblijf in het ziekenhuis en in het Ronald McDonald Huis ondersteund door foto en video.
Links en rechts werd een traan gelaten en de reacties waren hartverwarmend. Wederom heb ik veel mensen kennis kunnen laten maken met Myla en zeer voldaan ben ik weer in de auto gestapt richting Amsterdam. Met een glimlach op mijn gezicht… wordt zeker vervolgd!
